надхмар'е

надхмар'е, -я н.

Пространство над облаками.

Смех дзявоча-пралескавы твой патануў у ясноце, ў надхмар'і. Пушча. І нават арол, што ў надхмар'і кружыў, маёй пазайздросціў бы сіле. Бачыла. Гушкала ў вагоне і трэсла мяне ў аўтобусе. І вось самалёт у надхмар'і нясе. Макаль.